"අඩෝ ...........! (සංස්කෘත වචනයක්!)
උඹ නොකියම බැන්දා නේද?"
එකට හිටපු යාළුවො සෙට් එකේ එකෙක්, නොකියා වෙඩින් එකක් අරන්, ඒ ගැන ආරංචි උනාම ඔහොමයි බනින්නෙ.හරියට අපි නැතුව වෙඩිම ගත්ත එක දඩ ගහන්න තරම් වැරද්දක් වගේ.ටික වෙලාවක් කල්පනා කරලා බැලුවේ, අපි ඇත්තටම ඔය කියන තරම් වෙඩින් වලට යන්න ආසද?
පිස්සුවක් ඇතෑ! අතේ මිටේ තියෙන තුට්ටුවටත් තට්ටු කරන්, ට්‍රිප් එකක් යන්න තරමෙ ආසාවෙන් වෙඩිමකට යන්න කවුරුහරි පුන පුනා බලන් ඉන්නවා කියල මටනම් හිතෙන්නෙ නෑ.
ඒත්... කාලෙකින් සෙට් වෙන්න තියෙන චාන්ස් එක නිසා, ඕපදුපයක් හලන්න ලැබෙන චාන්ස් එක නිසා, සෙල්ෆියක් දෙකක් ගන්න ලැබෙන චාන්ස් එක නිසා කොහොමහරි වෙඩින් වලට යන අයත් ඔය අතරෙම ඉන්නවා.
වෙඩිමකට වැරදිලා හරි ඉන්වයිට් එකක් ආවොත්...
#යාළුවෙක්ට - මචං උඹ ගාව තිබ්බ නේද අර ෂූ දෙකක්, අහවල් දවසට වැඩක් නැත්නම් මට දියන්කො, මෙන්න මේ අපේ එකෙක්ගේ වෙඩිමක්!
#ඔෆිස්එකට - ඇඩ්වාන්ස් එකක් දාගන්න පුළුවන්ද, මෙන්න මේ මගුලක් ඇවිල්ලා!
#තවයාළුවෙක්ට - අඳින්න එකකුත් නෑ බං, රෙන්ට් එකට ගන්න වෙන්නෙ!
මොනවා හරි කරලා ඔය ප්‍රශ්ණ ටික විසඳ ගත්ත කියහන්කෝ, ඊ ගාවට තමා දැවෙන ප්‍රශ්ණේ එන්නෙ...
"මේ ඒක නෙමේ, උඹ කියක් දෙනවද?"
දන්න කාලෙ ඉඳන් පැවතගෙන එන රුපියල් 1000 සම්ප්‍රදායත් ඔන්න දැන් ටිකෙන් ටික ඈත් වීගෙන යනවා.බොනවනම් කොහොමත් 1000ක් දෙන්න බෑ කියල මතක්වෙනවා.අකමැත්තෙන් උනත් දෙදාහකට කෙළ උනා කියල හිත හදාගන්නවා. (ඒකනේ ප්‍රයෝගිකව වෙන සින් එක?)
අප්පේ! කියන්න අමතක වෙච්ච සීන් එක.අතේ තියෙන තුට්ටුවත් තියාගෙන, අනුන්ගෙන් සපත්තු දෙකකුත් ඉල්ලගෙන කොල්ලො වෙඩිමට යන්න මෙහෙම සෙට් උනාට කෙල්ලො එහෙම නෑ නේ.ජීවිතේට තව කෙල්ලෙක්ගෙන් ඇඳුමක් ඉල්ලනවද කොච්චර ෆිට් උනත්, සෙකන්ඩ් වෙන්න කැමති නෑනේ.අළුතෙන්ම ඇඳුමක් තමා ඕන, එක්කො අම්මට වදකරනවා, නැත්නම් ඉතින්... ඔව් ඔව් කොල්ලට තමා නැත්නම්...
"මේ අම්මේ, ඉස්කෝලෙ යාළුවො සෙට් එකම එනවා, මම හිඟන්නි වගේ යන්නද?"
"මේ බලන්න, අහවලා ගත්ත සාරි එක.වර්ක් කරන්න විතරක් අච්චර ගානක් ගිහින්"
"එයාලා යනවා කිවුවෙ අහවල් සැලෝන් එකට, කීයක් ගියත් ඊට හොඳ එකකට යන්න ඕන"
"බෑ බබා, මේක ගිය මාසේ වෙඩින් එකටත් දැම්මා.අලුත් එකක් ගමු!"
ඔය කතන්දර අතරෙ වෙඩිමට සල්ලි දෙනවට වඩා තෑගි දෙන්නනෙ දඟලන්නෙ, ඇත්තම කතාව කියන්නේ... ඇඳුම් වලට, හොටෙල් එකට එන්න ත්‍රිවිල් වලට වියදම් කලාට පස්සේ දෙන්න අතේ සතයක් නෑ, ඉතින් තෑග්ගක් දීලා ශේප් වෙන්නනෙ කවුරුත් බලන්නෙ.ෆොටෝ ෆ්‍රේම් එකක්, ලස්සන චිත්‍රයක්, ගැස් කුකර් එකක්.. ඔයාදී නානාප්‍රකාර තෑගි ගන්න වෙනවා.
ඉතින් ඔය කරදර සේරම ගැන කල්පනා කරලා බලද්දී, ඇත්තටම අපි කැමතියි වෙඩිමක් ආවම කපල් එකට අපිව මතක් නොවෙනවනම්.මෙතෙක් කල් අපිව අමතක වෙච්ච, හෝ අමතක කරපු කපල් වලට හදපිරි ප්‍රණාමය පිරිනමන ගමන්, ඒ අය ආදර්ශෙට ගන්න කියල වෙන්ඩ මිස්ටර් & මිසිස්ලගෙනුත් ඉල්ලනවා!
වෙඩිමක් ගිය දුර, හම්මේ! ☺
